Seviyorum seni.

Mutluluktan dudaklarımı kuruttuğun için seviyorum.

Bana 5 vakit şükretmeyi öğrettiğin için seviyorum.

Aza kanaat edip çoğu bulmayı gösterdiğin için seviyorum.

“Dualar nasıl kabul olur?” diye araştırma yaptırdığın için seviyorum.

Tebessüm ettiğinde kalbimi hissettirdiğin için seviyorum.

Bana kimsenin vermediği değeri verdiğin için seviyorum.

Telefonumu yastığımın altına koyup mesaj atmanı beklettiğin için seviyorum.

“Özlem nedir?” sorusuna yanıt olduğun için seviyorum.

Aşk denildiğinde ismini söyleyebildiğim için seviyorum.

Benim de bir bekleyenim var diyerek hareket ettirdiğin için seviyorum.

Şiirler yazdırıp, şiirler unutturduğun için seviyorum.

Dinlediğim müzikte “Bizi anlatıyor.” düşüncesine kapıldığım için seviyorum.

Gece yıldızlara, sabah bulutlara ismini verdirdiğin için seviyorum.

Geçen her uçağa “Kayseri’ye gidersen sevgilime selam söyle” diyebildiğim için seviyorum.

Allah’tan istenecek en güzel “nimet” olduğun için seviyorum.

Günaydın diyerek beni uyandıran olduğun için seviyorum.

Her seferinde kendine daha fazla aşık ettiğin için seviyorum.

Beni anladığın, sevgimi hissettiğin her dakika için seviyorum.

En önemlisi de “Seni sen olduğun için seviyorum.”

Seni en çok seviyorum, seni çok seviyorum.