Ben Seninle Doğdum...

  Bu gün şu ana kadar ki en mutlu doğum günüm. Hayatımın anlamını bulduğum doğum günüm. Ondan önce meğer ben yokmuşum dünyada. Ondan önce koca bir hiçmişim. Ondan önce varlığıma siyah bir perde çekilmiş ve gözlerimi dünyaya kapatmışım, kalbimi dünyaya kapatmışım.

  Şimdi ise benim cananım geldi. Damarlarıma kan geldi. Gözlerime renk geldi. Kalbime bir aşk kondu tertemiz kanatlarıyla. Kalbim atmaya başladı, yokluğum varlık oldu. Varlığım onunla doldu. Bütün bir kâinat onunla doldu. Ona kâinatım dedim, onu kalbimin her yerine koydum. Benim doğumum onu bulmamla oldu. Aşk onun oldu. Feryadım da suskunluğum da onun için oldu. Nice zaman geçti de tüm zaman onun oldu. Meğer huzurda onda gizliymiş, mutluluk da onda gizliymiş, aşkta onda gizliymiş, aşkı yakan kıvılcımda…

  Allah bana öyle bir hediye verdi ki 21 Temmuz gecesi, eşine rastlamadım. Bütün bir kâinatta bulmadım, bulamadım. O öyle bir geldi ki nur dolu gecede kalbimin dengini buldum. Soğuktan üşüyen bedenime, ruhuma bir ateş verdi ki sonra hiç üşümedim. Bana öyle bir söz söyledi ki aldı beni benden “aşk” ile doldu kalbim. Onunla oldu hayalim… Bana öyle bir yar verdin ki Allahım… Bana öyle bir yar verdin ki dile gelmez, konuşmak istesem çenem açılmaz. Çenem açılsa dilim lâl olur tek kelime etmez, kelimeler yetmez. Anlatamam Allahım… Anlatamam. Korkarım kelimeler az kalır, lügatte kelime kalmaz. Korkarım kaybederim diye Allahım! Sen verdin sen alma Ya Rabbim! Dayanamam, eririm aşkın potasında da onsuz olamam…

  Benim bu gün doğum günüm. Bu gün hayatımı borçlu olduğum bir kimsem var, bir huzurum var, bir borcum var ona da ödeyemem. Nasıl yaktın beni aşkın ateşinde bilemem. Öyle bir mutlu ettin ki söyleyemem. Nasıl bir aşksın sen? Nasıl bir kâinatsın ki beni aşk ile doldurdun? Bilemem… Yarim anlatırım da kelimeleri yetiremem.

  Sen geldikten sonra mutlu olmayı öğrendim. Sen geldikten sonra ilk kez mutlu oldum. Sen geldikten sonra ilk kez mutluluktan ağladım. Sen geldikten sonra özlemi öğrendim, aşkı ve aşık olmayı öğrendim. Hepsinden öte sevmeyi öğrendim. “Sevmek nedir?” diye sorsalar seni tarif edebilmeyi öğrendim. Bazen üzüldük, tartıştık ama hatalı olan bendim. Hatam büyüktü. Hatalarım için beni affettin mi bilmiyorum ama hepsi için pişman oldum. Hayatıma dönüp baktığımda senden başka hiç bir şeyin olmadığını gördüm.

  Hepsinden ötesi de seni sevdim. Aşk sensin. Seni çok seviyorum kâinatım…

  Sevmeyi öğrendim seninle,

  Bir tutam mutluluk verdiğine.

  Aşkı öğrendim kalbinle,

  Gelip kalbime girdiğinde.

  

  Yazılacak çok şiir var daha. Uğruna söylenecek daha ne güzel sözler var… Önümüzde bir yol var bizim. Önümüzde öyle bir yol var ki bizimle dolu. Önümüzde öyle bir yol var ki mutluluk dolu…

  

  Kâinat gibi, ahiret gibi, gönül gibi seviyorum seni…

  Ben seninle doğdum...

Zağanos.